Þann 9. júní sl. hélt nefnd um heilsufrelsi (Medical Freedom Panel) í ríkisþinginu í Pennsylvania merkan fund, þar sem kallaðir voru til vitnis sérfræðingar sem hafa verið að vekja athygli á gríðarlegri skaðsemi af tilraunaefninum, sem fólk var platað til að láta sprauta í líkama sinn á þeirri forsendu að koma í veg fyrir smit og veikindi vegna Fauci-veirunnar, eitthvað sem allir vita núna að var ekki sannleikanum samkvæmt.
Upptöku af fundinum má sjá hér.
Opnir fundir sem þessir eru að mörgu leyti til fyrirmyndar í lýðræðisríkjum, þar sem kjósendum er gefin kostur á fyllri upplýsingum um þau málefni sem verið er að glíma við fyrir þeirra hönd. Í Bandaríkjunum er þetta mikið notað, oft til að láta embættismenn og forsvarsmenn mikilvægra fyrirtækja svara fyrir verk sín og ekki síður, eins og í þessu tilviki, til að hleypa að röddum sem gagnrýnar eru á verk stjórnvalda.
Ef við horfum til hvernig þessu er háttað hér á landi, þá halda nefndir á vegum Alþingis einstaka sinnum opna fundi og gerðist það einu sinni í tengslum við faraldurinn þegar Velferðarnefnd fjallaði um bólusetningu 5-11 ára barna með tilraunaefninu frá Pfizer. Segja má að sá fundur hafi ekki verið mjög gagnlegur, því aðeins voru kallaðir til vitnis “sérfræðingar” sem voru talsmenn þess að bólusetja börn landsins en engir sem höfðu gagnrýnt áætlun sóttvarnalæknis, þrátt fyrir að öllum mátti vera ljóst m.v. fyrirliggjandi þekkingu að verulegar líkur væru á því að ávinningurinn væri neikvæður. Nefndin hefði allt eins getað kallað til vitnis sölumenn frá Pfizer, en þurftu þess ekki þar sem eftirlitsaðilar voru í raun gengnir í þeirra störf.
Á nefndarfundinum í Pennsylvania var aðalvitnið Dr. Peter McCullough, yfirburða læknir og vísindamaður, mest útgefni og tilvitnaði hjartalæknirinn í heiminum (hann er einnig lyf- og smitsjúkdómalæknir) og höfundur að á áttunda tug ritrýndra rannsóknagreina tengdum faraldrinum, en umfram allt er hann heiðarlegur og trúr læknaeiðnum sínum. Fyrir faraldur var McCullough eins og flestir læknar fylgjandi bólusetningaboðskapnum en þegar hann fór að skoða vísindin að baki honum af einhverri dýpt, snérist hann fljótt. Hann kaus að koma sannleikanum á framfæri og hefur fengið að gjalda fyrir það með heiftarlegum ofsóknum af hálfu ráðandi afla, misst starfið sitt, verið hótað starfsleyfismissi, orðið fyrir persónuníði í áróðursfjölmiðlum og reynt hefur verið að þagga hann niður á samfélagsmiðlum.
Það sem er sérstakt við vitnisburð Dr. McCullough er hversu ítarlega hann lýsir hinum alvarlegu aukaverkunum meinafræðilega með tilvísun i ótal ritrýndar vísindagreinar, en yfir 3.400 slíkar sem sýna fram á skaðsemi “bóluefnanna” hafa verið birtar. Hvernig hann fer að því að tala reiprennandi blaðlaust í næstum klukkutíma og þylja upp niðurstöður fjölda rannsókna er með ólíkindum. Hér er sem sagt líklega ein besta samantektin sem til er um skaðlegar afleiðingar sprautnanna á skýru máli, sem leikir sem lærðir ættu að skilja og hver einasta fullyrðing eða tilgáta studd með vísan í útgefnar rannsóknir og opinber gögn.
Hann flokkar alvarlegar aukaverkanir í fjóra megin flokka og útskýrði meinafræðilega:
- Hjarta og æðakerfi
- Taugakerfið
- Segmyndun (blóðtappar)
- Ónæmiskerfið
Á meðal efnisatriða í spurningum frá þingmönnum sem hann svaraði voru eftirfarandi:
- Smitun gaddaprótinsins (shedding), þ.e. hvernig bólusettir geta hugsanlega skaðað óbólusetta.
- Ávinningsgreining “bóluefnanna”.
- Misbrestur á virkni.
- Ástæðan fyrir því að SARS-CoV-2 var búin til.
- Mengað blóð í blóðbönkum.
- Alþjóðlegar samanburður eftir bólusetningastöðu þjóða – sigurvegarar og taparar.
Fram kom í máli hans að áætla má að 15% sprautaðra í Bandaríkjunum hafi orðið alvarlega veikir af völdum sprautnanna og 5% hlotið varanlegan skaða. Ef sama gildir um Ísland, þá erum við að tala um 47.000 einstaklinga annars vegar og 16.000 hins vegar ef marka má tölur um sprautaða á covid.is.
Gaddaprótínið (spike protein), sem “bóluefnin” láta frumur líkamans framleiða í gríðarlegu magni og dreifist um hann allan, hefur verið lýst sem frumudrepandi eitri (cytotoxic). Það er megin meinvaldurinn og skv. fjölda rannsókna getur það verið áfram til staðar í líkamanum í mjög langan tíma. Skv. því sem fram kom í máli Dr. McCullough vitum við ekki enn hversu langan tíma tekur að losna við það en rannsóknir hafa sýnt að það getur enn verið til staðar 15 mánuðum frá sprautu. Hann tæpti á meðferðarúrræðum, sagði m.a. frá japanskri rannsókn sem sýndi fram á að nattokinase bryti niður gaddaprótín á yfirborði frumna. Þess má geta að FLCCC, sem stofnað var m.a. af afburðalæknunum Paul Marik og Pierre Kory hefur þróað meðferðarprótókól fyrir sprautuskaðaða, þar sem nattokinase er komið inn í nýjustu útgáfunni en ivermectin heldur áfram að vera lykilefnið.
Mikill breytileiki á milli framleiðslulota “bóluefnanna” kom einnig til tals en það gæti útskýrt af hverju sumir hópar sluppu betur frá þeim en aðrir. Sasha Latypova, reynslubolti úr lyfjaiðnaðinum hefur fjallað ítarlega um þetta og tekið saman rannsóknir í því sambandi, sem vert er að benda fólki á að kynna sér.
Lokaorð
Ástæðan fyrir því að ég vildi vekja athygli á vitnisburði Dr. Peter McCullough er að þarna er á innan við klukkustund pakkað saman vandaðri og yfirgripsmikilli samantekt um skaðsemi sprautnanna, sú besta sem ég hef séð hingað til. Fyrir þá fjölmörgu sem orðið hafa fyrir alvarlegum heilsubresti vegna tilraunaefnanna, koma þarna fram mikilvægar upplýsingar, sem geta útskýrt hvað er á seyði og hugsanlega hjálpað til við að finna leiðina í átt að bata. Fyrir þá sem ætla að sækja skaðabætur til ríkisins, þá er hér um ómetanlegt efni að ræða.
Fyrir íslenska stjórnmálamenn, þá ætti vitnisburður Dr. Peter McCullough að vera skylduáhorf, því hér er ágætt dæmi um hvernig ætti að haga nefndarfundum af þessu tagi. Þeir eiga ekki að vera drottningarviðtöl við hagsmunaaðila. Einnig þá styttist í að þeir verði að svara fyrir þær hamfarir sem ganga yfir hvað heilsu landsmanna snertir, fordæmalaus umframdauðsföll og lækkun á fæðingartíðni verður ekki þöguð í hel. Ábyrgð þeirra er mikil.
Höfundur: Helgi Örn Viggósson
