Nú þegar árið er brátt á enda er það orðið deginum ljósara að Íslandsmet í umframdauðsföllum er orðið að veruleika.
Það er útlit fyrir að á endanum verði í kringum 20% umframdauðsföll í ár. Með öðrum orðum: að það deyi 20% fleiri á Íslandi árið 2022 en búast mátti við út frá meðaltali áranna 2015-19. Það er erfitt að finna ár með meira en 5% umframdauðsföll. Þessi aukning er því tölfræðilega einstakur viðburður.
Æpandi tvískinnungur
Tvískinnungur varðandi þetta er æpandi! Fyrir rúmu ári voru daglegar fréttir og jafnvel fréttamannafundir um drepsóttina miklu á sama tíma og umframdauðsföll fyrirfundust ekki, en í dag berast engar fréttir af því að rúmlega ein manneskja deyr á hverjum degi umfram venjulegan fjölda dauðsfalla. Ég tek eftir því að það virðist nokkuð um að fólk á besta aldri verði bráðkvatt og engar skýringar virðast vera gefnar. Nú kann að vera að ég taki bara svona vel eftir þessu í ár og ekkert óeðlilegt sé í gangi, en þegar umframdauðsföll almennt eru svona mörg þá læðist að manni sá grunur að það eigi ekki bara við um elstu kynslóðina heldur líka fólk á besta aldri.
Hvað gerir það að verkum að enginn vill fjalla um þessi mál? Líklega gera fáir sér grein fyrir þessu þar sem umfjöllunin er svo lítil. Það er þó augljóst að heilbrigðisráðherra og landlæknir vita um þetta. Umfjöllun embættismanna um þetta er yfirborðskennd og ekkert bendir til þess að gera eigi almennilega rannsókn á þessu. Ábyrgð fjölmiðla hvað þetta varðar tel ég þó hvað mesta enda eiga þeir að veita stjórnvöldum aðhald ásamt alþingi. Svo virðist sem þingmenn vilji bara gleyma þessu, eins og þjóðin í heild, og þeir virðast ætla að láta sér nægja skýrslu sem forsætisráðuneytið pantaði og fjallar á takmarkaðan máta um faraldursaðgerðir stjórnvalda og gefur til kynna að allt hafi hér heppnast mætavel.
Illa rökstuddar skýringar
Skýringar á umframdauðsföllunum á borð við að ástæðan sé að Covid-aðgerðum hafi verið hætt eru undarlegar, í það minnsta þegar þær eru ekki rökstuddar betur en raun ber vitni. Ef skýringin er að þessi umframdauðsföll séu í raun afleiðing af aðgerðunum þá sér hver maður að það er grafalvarlegt og þarfnast óháðrar úttektar. Ef meiningin er hins vegar að ef við hefðum haldið aðgerðum áfram þá hefðu umframdauðsföll haldist niðri þá þarf að skýra hvernig hægt hefði verið að hætta aðgerðum án þess að þetta gerðist og hvernig hefði verið hægt að láta það ganga upp þar sem það var augljóslega ekki hægt að halda íþyngjandi sóttvarnaraðgerðum áfram í það óendanlega, enda „engin stemning fyrir því í þjóðfélaginu“, eins og embættismaður nokkur orðaði það.
Þolir málið ekki dagsins ljós?
Núverandi sóttvarnalæknir segir að um 200 dauðsföll í ár séu vegna Covid. Þessi yfirlýsing getur ekki þýtt annað en að Covid-sprauturnar séu vita gagnslausar. Við höfum vitað í meira en ár að þær hafa engin áhrif á smit nema afar tímabundið og það eru jafnvel sterkar vísbendingar um að þær auki smit. Við vitum að því sem næst allir í aldurshópnum sem um ræðir eru margsprautaðir og til viðbótar má nefna að Omicron er talið töluvert vægara afbrigði en hin fyrri. Þegar þessar staðreyndir eru hafðar til hliðsjónar sem segja að rúmlega tífalt líklegra sé að látast margsprautaður úr Covid en áður en sprauturnar komu til skjalanna er með ólíkindum að gáfað fólk haldi áfram að dásama þessar sprautur.
Það er eiginlega bara hægt að ímynda sér eina ástæðu fyrir áhugaleysinu varðandi þessi umframdauðsföll og það er að þau tengist aðgerðum stjórnvalda og greining á þeim og umfjöllun þoli því ekki dagsins ljós.
Eftir Stefni Skúlason verkfræðing
Greinin birtist fyrst í Morgunblaðinu 19. desember.
Mjög athygliverðar upplýsingar.