Við fyrstu sýn virðist allt glitra og laða að eins og girnilegur eftirréttur sem vekur upp væntingar um sælu og fullnægju. Hins vegar, þegar gullhúðun er yfirborðskennd og innistæðulaus, umbreytist hún í bullhúðun.
Gullhúðuð alþjóðalög líta vel út til að byrja með, líkt og fallegur eftirréttur. En þegar þau eru ekki fullkomlega aðlöguð íslenskum aðstæðum, byrjar gullhúðunin að flagna af og sýnir hið raunverulega innihald. Þetta ferli leiðir til þess að bullhúðun teygir klærnar í allar áttir og hefur langvarandi áhrif á heilsu og umhverfi fólks.
Þegar þingið fellur í þá gryfju að bullhúða lög og reglur án nægilegs skilnings eða aðlögunar að íslenskum veruleika, tekur þessi bullhúðun á sig mynd séríslensks eftirréttar sem sest að í efnahagslífi þjóðarinnar. Líkt og velútlátinn og yfirdrifinn eftirréttur sem veldur vanlíðan, byrjar bullhúðunin að hafa óæskileg áhrif á samfélagið.
Þegar þessi bullhúðun nær rótum getur hún umbreyst í bólgur – verðbólgur – sem leggja þungan klafa á efnahag þjóðarinnar. Verðbólgan leiðir til fátæktar og fátæktin tekur á sig mynd teygjubands sem stökkbreytist þegar á strekkist, smellur til baka og skapar skaðlega hvata. Þannig skapa vonleysi og efnahagslegur óstöðugleiki kjöraðstæður fyrir glæpastarfsemi. Bullhúðunin dreifir sér í huga fólks og eitrar samfélagsgerðina, líkt og óhollur eftirréttur sem veldur þjáningum og heilsufarsvandamálum.
Mikilvægt er að tryggja að alþjóðalög, sem virðast gullhúðuð og aðlaðandi, séu raunverulega hæf til að uppfylla þarfir og aðstæður íslensks samfélags. Annars getur þessi gullhúðun umbreyst í bullhúðun með þeim klístruðu og víxlverkandi afleiðingum sem því fylgja fyrir allt samfélagið.
Að lokum er vert að minna á að alþjóðalög, líkt og lög almennt, ættu að byggjast á traustum grunni réttlætis, skilvirkni og samhengis við staðbundnar aðstæður. Gullhúðun ein og sér getur ekki breytt grunninum; nauðsynlegt er að tryggja að innihald laganna sé traust og að þau stuðli að langtímahagsæld fyrir allt samfélagið. Rétt eins og góður eftirréttur ætti að vera vel samsettur, nærandi og án skaðlegra aukaverkana, ættu lög að vera þannig að þau efli samfélagið til betri framtíðar.
